Old Delhi!

Na een heerlijk ontbijt, een combinatie van French Toast en een Indisch ontbijt met geplette rijst en patatjes, gingen we onze eerste zelfstandige stapjes in Indie zetten.
We werden met de auto van het huis naar het metrostation gebracht, vandaaruit moesten we zelf onze plan leren trekken.  Omdat er in Indie nogal eens een bom durft te ontploffen moet je telkens in het rijtje gaan wachten om door een scanner te gaan.  Daarenboven zit er in elke hoek van het metrostation achter een berg zandzakjes een militair met het geweer in aanslag... Na een overstap belandden we in Old Delhi.  Dit was niets vergeleken met wat we gisteren gezien gezien hadden.
Heel drukke straten, vreemde geuren, een wirwar van mensen, auto's, riksjas, tuktuks, mensen die je aanklampen, veel te warm, niet weten waar je bent, ... Maar in Indie heb je enkel elkaar!
We trokken naar het Red Fort http://4ic.be/Th een kasteel dat in 1640 werd opgetrokken in rode steen door Shah Janan, een mongolkeizer die duidelijk niet keek om een versieringke meer of minder. Hoewel het er vandaag de dag een beetje ononderhouden bijligt, moet het daar indertijd wel aangenaam vertoeven geweest zijn. Indiers vonden duidelijk niet enkel het fort een bezienswaardigheid, bij het binnenkomen werd ons gevraagd om samen met een gezinnetje op de foto te gaan. Niet veel later lagen we te rusten op een bankje en bij het openen van mijn ogen werd ik ook lustig gefotografeerd... We voelden ons een beetje zoals de eerste negers op Expo 58. De geur van mottenballen dook ook ten gepaste tijde op, en net iets teveel naar onze zin. Soms had ik het gevoel dat Erik en Tante Gel achter mij stonden.


Bij het buitenkomen van het fort, besloten we de lokale marktjes te bezoeken met een riksja. Na een korte onderhandeling over de prijs stapten we in. Onmiddellijk beseften we dat we teveel betaalden. Deze fiets was helemaal kapot, de ketting trapte door, en de arme man moet echt afgezien hebben. Daarenboven werden we gepest door enkele 10-jarigen op de voorliggende riksjah. Na een korte, ongemakkelijke wandeling over de kruidenmarkt vroegen we om terug te keren naar de metrohalte.
We gingen enkele haltes terug naar een marktje waar Annelies enkele lichte broeken wilde kopen om zich aan te passen aan de plaatselijke klederdracht, Indiers zijn namelijk niet zo gewoon aan shorts en topjes.
Een vriendelijke man nam ons mee naar een echte Indische winkel in zijn 'tuk tuk', maar hier bleken ze niet de 'toeristenbroeken' te verkopen. Geen interesse dus aan onze kant, wel waren enkele verkopers geinteresseerd in de prijs en kwaliteit van mijn schoenen. Toen we buitenkwamen was onze chauffeur wat ongelukkig aangezien we niets gekocht hadden. Volgens mij kon hij daar ook nog eens een mooie commissie opstrijken.
We zetten onze tocht verder, en vonden eindelijk het marktje. Voor elke broek gingen we meer als 50% onder de vraagprijs, waardoor we het gevoel hadden niet zo hard afgezet te zijn. Zoals het een trouwe Westerling beaamt zag ik in de verte een Mc Donalds en daar kon ik niet aan voorbijgaan. Aangezien men in Indie koeien als Heilig aanziet, stond er alleen chicken op het menu. Mc Chicken dus...
Na dit Westers intermezzo besloten we een punt te zetten achter ons avontuur van de dag in oud Delhi. Op de terugweg naar de metro kochten we nog een extra geheugenkaartje voor het fototoestel, zodat we jullie kunnen overstelpen met foto's bij onze terugkomst.
Terug aangekomen in onze Delhi-thuis, een oase van rust na een dagje vol extreme impressies in Old Delhi werden we weer hartelijk ontvangen door Meera. Bij een tasje thee praatten we dat na over de dag.
Vanavond nemen we de nachttrein -ruikt naar nieuwe avonturen- naar Kalka en van daaruit trekken we verder naar Simla.  Misschien met de speelgoedtrein, die in niet minder dan 6 uur een traject van 96 km aflegt en meer dan 100 tunnels. http://4ic.be/Km
Van daaruit hopelijk meer avonturen op onze blog.